☘️برشی از یک کتاب☘️
زندگی انسان در آفریقا و در یک اقلیم مطلوب و مناسب آغاز شد. این مکان به تعبیری همچون “بهشت عدن” بود. افراد می‌توانستند فقط با جمع‌آوری میوه و سبزیجات فراوان که “مادر زمین” آن را فراهم می‌کرد زنده بمانند.
با این حال، “هموساپین‌ها”(نام علمی انسان‌های امروزی) ذاتاً کنجکاو و جستجوگر بودند. آن‌ها گروه‌گروه عزم سفر می‌کردند تا جهان را ببینند. درحالی که سفر می‌کردند، با اقلیم‌های سرد و سخت و دشوار روبه‌رو می‌شدند که در آن زنده‌ماندن آن‌ها بستگی به سازش یا انطباق‌پذیری آن‌ها داشت.
آن‌ها همچنان به جستجوگری ادامه دادند تا اینکه در نهایت کل جهان با پراکندگی جمعیتی امروز خود تشکیل شد.
بعدها اروپایی‌ها به “جهان جدید” سفر کردند. در ایالات متحده، شرقی‌ها در کاروان‌هایی به سمت غرب و به مناطق جدید مرزی حرکت کردند و امروزه ما اکتشافات فضایی انجام می‌دهیم که مرز جدیدی است.
…درحال حاضر جهان محل امنی برای سکونت افراد شده است. کمتر مرز جغرافیایی باقی مانده است که کسی بخواهد آن را کشف کند؛ اما هنوز مرزهای قلب و ذهن انسان به‌طور کامل کشف نشده‌اند… .
🔹عنوان کتاب: “نقشه راه، ایجاد تغییر و پیشرفت”
🔹نویسنده: “کارول. اس. پیرسن”
🔹ترجمه: “سید مرتضی نظری”
🔹ناشر: “بنیاد فرهنگی زندگی”
