📚برشی از یک کتاب📚
بسیاری از ما انسان‌های دست‌ِدومی هستیم؛ حتی شناختی که از خود داریم بر اساس چیزهایی است که فلان روانشناس دربارهٔ ساختمان روانی ما گفته است، نه بر اساس آنچه واقعاً و عملاً در ما جریان دارد.
شناخت ما براساس نظریات و تئوری‌های دیگران، یک شناختِ سطحی و نظری است؛ حال آنکه اگر مستقیماً به خود نگاه کنیم به عمیق‌ترین و مخفی‌ترین زوایای هستی خود نفوذ می‌کنیم.
“خودشناسی” به معنای واقعی باید طوری باشد که انگار از قبل هیچ‌چیز درباره خود نمی‌دانیم؛ آن‌گاه شناختمان بر اساس واقعیت‌هایی خواهد بود که هم‌اکنون در ما جریان دارد.
ولی اگر بر اساس دانش‌های قبلی شروع کنیم، شناختمان یک شناختِ نظری خواهد بود. و چنین شناختی اصلاً شناخت نیست. پس بگذارید آن‌طور آغاز کنیم که انگار یک سفر کاملاً جدید و نو را در پیش داریم.
کتاب”شکوفه‌های خرد در تعلیمات کریشنامورتی”
نوشته “جیدو کریشنامورتی”
ترجمه “پروین رضوی پناه”
نشر “نفس”
