« دیشب به خودم گفتم:
شعور یک گیاه در وسط زمستان، از تابستان گذشته نمی آید، از بهاری می آید که فرا می‌رسد.
گیاه به روزهایى که رفته نمی‌اندیشد، به روزهایى می‌اندیشد که می آید.
اگر گیاهان یقین دارند که بهار خواهد آمد، چرا ما انسان ها باور نداریم که روزی خواهیم توانست به هر آنچه می‌خواهیم، دست یابیم؟…»
“نامه‌های عاشقانه یک پیامبر”
جبران خلیل جبران
