🍁برشی از یک کتاب🍁
«برای انسان دشوار است که در تمام زمینهها، به جای آنکه اعتقادات خود را بر امید بنا کند، آنها را بر شواهد متکی سازد.
مثلا وقتی همسایهای به انجام کار خلافی متهم میشود، برای مردم تقریبا غیرممکن است که منتظر بمانند تا این اتهام ثابت شود، آنگاه باور کنند.
هرگاه عزم جنگ میکنند، هردو طرف به پیروزی خود اعتقاد دارند.
…و هنگامی که دربارهٔ خود میاندیشند، قانع میشوند که وجود نازنین آنها روحی فناناپذیر دارد.
گرچه شواهد عینی در تأیید هیچکدام از این احوال از قدرت چندانی برخوردار نیست، ولی آرزوهای ما گرایش تقریبا مقاومتناپذیری ایجاد میکنند تا آنها را باور کنیم…»
🔹کتاب “جهانبینی علمی”
🔹نوشتهٔ “برتراند راسل”
🔹ترجمهٔ “حسن منصور”
🔹انتشارات آگاه، 1393