☘️برشی از یک کتاب☘️
پل گفت: “من ترجیح میدهم از صدای خنده کودکانه بمیرم تا از صدای مارش عزای شوپن.”
و این را هم به شما بگویم:
“همه شرهای عالم در آن مارش عزا است که تجلیل مرگ است! اگر مارشهای عزای کمتری وجود داشت، شاید مرگهای کمتری هم وجود میداشت.”
دریاب که میخواهم چه بگویم:
“احترام به مصیبت، از بیفکریِ پرگویی کودکانه بسیار خطرناکتر است.”
آیا میدانی پیششرط همیشگی مصیبت چیست؟
“وجود آرمانهایی که آن را گرامیتر از زندگی بشر میدانند!
و پیششرط جنگ چیست؟ همانمطلب.”
“آنان تو را به سوی مرگ میرانند؛ چرا که احتمالاً چیزی بزرگتر از زندگی تو وجود دارد.”
🔹عنوان کتاب: “جاودانگی”
🔹نویسنده: “میلان کوندرا”
🔹مترجم: “حشمتالله کامرانی”
🔹ناشر: “نشر علم”
