☘️ گزیده یک یادداشت خواندنی ☘️
به بهانه آغاز رمضان، ماهِ کتابِ خواندنی(قرآن)
🌸رستگاری🌸
به قلم استاد رضا بابایی
🔹در قرآن، دو آیۀ پیاپی است که به عقیدۀ من از مهم‌ترین گزاره‌های دین‌شناختی در متون اسلامی و از راهگشاترین محکمات قرآنی در تفسیر سعادت و رستگاری انسان است.
🔹در سورۀ بقره آیۀ ۱۱۱، آن گروه از یهودیان و مسیحیان را که گمان می‌کنند کلید بهشت در دست آنان است، خیال‌باف و آرزواندیش می‌خواند: تِلْکَ أَمَانِيُّهُمْ.
🔹آیۀ بعد، راه بهشت را به روی کسانی می‌گشاید که دو ویژگی دارند: فروتنی در برابر خدا(حق) و نیکوکاری با خلق خدا: بَلَىٰ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ.
اهمیت آیه در کلمۀ «أَسْلَمَ» است.
🔹قرآن پس از آن‌که رستگاری را از رهن یهودیان و مسیحیان بیرون می‌آورد، آن را به مسلمانان اسمی هم نمی‌دهد؛ بلکه با کلمۀ «أَسْلَمَ» که وصف است، نه اسم و عنوان، سعادت را نصیب خداپرستانِ مردم‌نواز می‌کند.
🔹بهشتِ رستگاری در گرو هیچ دینی نیست و دینداری اگر به معنای فروتنی در برابر حق و مهربانی با مردم نباشد، هیچ دری از درهای سعادت را نمی‌گشاید.
🔹… مسلمانی اگر وصف است نه اسم، نشانه‌ای برتر و آشکارتر از تواضع در برابر سخن حق و نوع‌دوستی ندارد.
🔹اما انسان چگونه خدایی را بپرستد…؟
خداپرستی، یعنی نپرستیدن غیر خدا. اگر خدا یکتا و ناشناخته است، «غیر خدا» فراوان و آشکار است.
خداپرستی یعنی فروتنی در برابر خدا و فروتنی در برابر خدا معنایی ندارد جز فراتنی در برابر هر چیزی جز او.
🔹… پرستیدن نیز تنها سر بر خاک نهادن نیست. هر گونه فروتنی و خاکساری پرستش است.
پس بنگر که سر بر کدام آستان فرود می‌آوری و دل به کدام عشوه می‌دهی و حقیقت را به مسلخ کدام مصلحت می‌بری و اندیشه‌ات را گروگان کدام منفعت می‌کنی؟
◀️مطالعه یادداشت کامل: @rezababaei43
#کتاب‌های_خوب_را_دوباره_بخوانیم
